Rozdział 21

Alex obudził się po jakimś czasie czując w powietrzu coś bardzo dziwnego.
Nim jeszcze otworzył oczy wiedział dokładnie gdzie jest i co stało się przed zaśnięciem. Zarumienił się i uśmiechnął.
Jego pierwszy raz był idealny. Oba wampiry były wyjątkowo delikatne a on sam czuł się kochany i chciany. Nawet trochę mu się zrobiło smutno jak musieli wyjść ale rozumiał. Nie zmienisz demona i on nie zamierzał tego robić.
Bardzo chciałby dowiedzieć się która jest godzina i czy może jest już rano. Przed wyjściem nie wziął telefonu a w sypialni nie było żadnych okien. Dziwny zapach który go obudził z chwili na chwilę robił się coraz bardziej nachalny i niepokojący.
W końcu z mieszanymi uczuciami i niepokojem wstał. Gdzieś w głowie uruchomiło mu się wisielcze myślenie i pomyślał że może to wszystko było jednak sprytnym planem żeby go zabić. On sam może i nie był bardzo cenny ale jego krew dla wampirów była za cenę opalenizny. No i cały ukryty świat miasteczka wiedział o jego powiązaniach z Buffy czy Charlie'm. Nawet jego ojciec mógł być tu pożądaną osobistością.  Jego ubranie przypominało obraz nędzy i rozpaczy. Było mokre i brudne.
Owinął się więc szczelnie prześcieradłem i  poszukał jeszcze swojego nożo-kołka. Po czym w końcu był gotowy, żeby opuścić pomieszczenie.

-Chyba coś źle zrobiłeś- Spike siedział na stole w ich małej kuchni i wymachiwał nogami irytując tym starszego kochanka. Był nagi i niezwykle kuszący. Angel jednak był teraz zajęty całkiem czymś innym i nie zwracał uwagi na wspaniałe ciało mężczyzny. Warknął tylko na niego i nie odwracał się od kuchenki na której nieustanne coś mieszał- ja ci mówię że coś....- nie skończył bo silne ramie złapało go za gardło
-Ani słowa- Angel ukazał wciąż jeszcze umazane krwią kły. Poluźnił jednak uścisk i pocałował młodszego mężczyznę
-Chciałem pomóc- szepnął gdy się od siebie  oderwali
-Ty...- roześmiał się Angel- byłeś jeszcze bardziej rozpieszczony niż ja.. dalej jesteś- Spike zrobił obrażaną minę i przeniósł się na krzesło po czym zapalił mrucząc pod nosem niewyszukane przekleństwa
-No już- starszy wampir podszedł do niego i objął jak dziecko- przecież wiesz że tak jest i obaj to uwielbiamy- dał mu całusa w czubek głowy i nagle podniósł głowę- Alex się obudził
-Nic dziwnego pewnie to czuje- Spike nie dał się tak łatwo udobruchać. Nienawidził kiedy kochanek wchodzi mu na ambicje. Z nich dwóch mimo wszystko on lepiej zna współczesny świat
-Chyba chcesz żeby cię przykuć do ściany-Angel polizał mu szyję i delikatnie przesuwał dłonią w dół jego torsu zatrzymując się przy sutkach
-Proszę- jęknął tylko w odpowiedzi i zaatakował usta ukochanego

-O jesteście- Alex uśmiechnął się z wyraźną ulgą do całujących się mężczyzn i zarumienił się lekko gdy zobaczył erekcję jasnowłosego
-Oczywiście śliczny- Angel znalazł się przy nim zanim zdążył mrugnąć i musnął wargami jego policzek- dobrze się czujesz?- Zapytał przyglądając mu się uważnie
-Tak...mam takie szybkie leczenie-zmieszał się jeszcze bardziej
-Mówiłem- Spike znudziło się już być ignorowanym i objął Alex;a od tyłu. Chłopak przez kilka sekund zastanawiał się jak wampir właściwie się tam znalazł ale gdy wprawne usta całowały jego barki zapomniał o wszystkim- Niedobry Angel był dla ciebie za ostry- szeptał mu nie spuszczając wzroku ze starszego kochanka. Widocznie sobie z nim pogrywał- Daj kociaku pocałuję- jednym ruchem ręki zerwał z niego prześcieradło i zaczął powoli masować mu pośladki
-Właściwie...- zaczął niepewnie Alex- To ty...- nagle Angel zaczął się śmiać jak oszalały. Wiedział właśnie dlaczego tak bardzo kocha tego chłopca
-Wybacz mi...- Spike był zbity z tropu do tego stopnia że opuścił ręce. I Alex zaczął się śmiać. Mina jasnowłosego była przekomiczna ale po kilkunastu sekundach zreflektował się i pocałował wampira w policzek
-Było mi wspaniale. Dziękuję- i Angel został obdarzony całusem i słodkim uśmiechem
-Usiądź śliczny- starszy mężczyzna podał mu prześcieradło, było tu jednak dość chłodno dla człowieka
-Co to?- Zainteresował się w końcu kuchenką z której zaczął się wydobywać czarny gryzący dym. Tym razem to Spike zaczął się pokładać.
-To Alex jest twoje śniadanie- posiedział w końcu i podał mu papierosa. Chłopak nie wahał się ani chwili. Nie pogardziłby też czymś mocniejszym. To wszystko było takie dziwne. Dwa wampiry w kuchni. Gotujący mu śniadanie.
Gdy Angel postawił spalony garnek na stole zorientował się że jest to angielska owsianka a właściwie to to co z niej zostało czyli czarna spalona breja
-Nie muszę jeść- powiedział trochę nie pewnie. Swąd sprawiał że łzawiły mu oczy
-O nie śliczny- starszy wampir odsunął spaleniznę od chłopca- od dzisiaj jesz porządnie a nie jakieś śmiecie....
-Ale...- przerwał mu chłopak
-I tu się zgadzam- Spike podszedł do lodówki i wypiął w ich stronę zgrabne pośladki. Angel warknął cicho ale nie ruszył się z miejsca- Co powiesz na... chinszczyznę?- Zapytał w końcu kręcąc tyłkiem
-Może być- Chłopakowi robiło się coraz bardziej gorąco. Widok był wspaniały ale on był bardzo zmęczony i poczuł głód
-Ktoś wie że tu jesteś?- Angel przeniósł wzrok na niego
-Nie- odpowiedział- A która jest godzina?
-Mamy południe- Spike zaczął podgrzewać jedzenie. Alex nagle zerwał się na równe nogi i omal się nie potknął. Nie chciał kolejnego łamania nóg dlatego uspokoił się nieco
-Muszę wracać. Szybko- nie czekając na nic wybiegł z kuchni. Żaden z mężczyzn się nie poruszył. Rozumieli mimo że było im przykro. Woleliby spędzić z nim dzień, noc i w ogóle zostać tu bez przeszkód świata zewnętrznego

-Przepraszam- Alex już zebrany wszedł do kuchni- ja muszę.. tata...- Angel przerwał mu pocałunkiem
-Idź piękny będziemy gdy tylko zajdzie słońce- pogłaskał go po policzku
-I pamiętaj jesteś nasz- Spike zrobił to samo co starszy kochanek i odsunął w końcu pozwolili mu wyjść. Bardzo bardzo nie chętnie.

Alex miał nadzieje że taty w domu nie będzie. I tak spędzał większość czasu w pracy ale gdy zobaczył na  podjeździe jego samochód przystanął. Serce zaczęło mu walić jak oszalałe. Nigdy wcześniej nie był w takich kłopotach i czuł że z tego będzie coś niedobrego. Wszedł na korytarz i poszedł prosto na schody na górę
-Wykąp się i prześpij- głos mężczyzny sprawił że podskoczył- Na biurku masz śniadanie. Porozmawiamy później- po tych słowach Rupert wyszedł z domu. A Alex opadł na schody. Obudził się 1.5 godziny temu a już był wyczerpany ilością zdarzeń tego dnia.