Rozdział 5

Oba wampiry siedziały niemal bez ruchu patrząc na wciąż nieprzytomnego chłopaka.
I prawdę mówiąc zaczęli się martwić. To trwało już dość długo
-A może on się całkiem złamał?- Spike nie przebywał tak często wśród ludzi i nie bardzo wiedział co o tym myśleć
-Nic mu nie jest- Angel podszedł do łóżka- To tylko szok i ten guz wcale nie pomaga....
-A co będzie jak się obudzi?- I młodszy mężczyzna usiadł obok chłopaka
-Chcę go...- ciemnowłosy wampir patrzył teraz w oczy swojego towarzysza- ale nie zrezygnuje z ciebie...
-Ja nie mam zamiaru się nim dzielić nawet z tobą- warknął Spike- ale masz racje ten dzieciak nie stanie między nami...
-Więc to zupełnie jak Perry....- Angel uśmiechnął się na wspomnienie ich kochanka z przed prawie pół wieku
-Tylko że tym razem ja uwiodę go pierwszy- Spike delikatnie odsunął włosy z czoła chłopaka
-Wątpię- roześmiał się drugi mężczyzna. A tamten tylko na niego warknął.

Alex wiedział że śni.
Był na plaży ale nie sam, szła ku niemu jakaś kobieta w starodawnej sukni. Była piękna ale też bardzo niebezpieczna
-Witaj koteczku- zaszczebiotała dziecinnym głosem
-Co to za sen?- był pewny że to wampirzyca. Nikt nie miał takich oczu  i tak się nie poruszał
-Mam ci coś bardzo ważnego do powiedzenia...- przyłożyła sobie palec do ust i spojrzał w niebo- tak gwiazdy śpiewają... ale nie ma czasu- klasnęła w dłonie
-Czasu?- Chłopak przełknął ślinkę. Ten sen coraz mniej mu się podobał
-Tak... będziesz taki dobry dla tatusia i mojego Williama... ale musisz się spieszyć... nie bać się... nie skrzywdzą cię bardzo... kobieta zaczęła tańczyć i mruczeć jakąś starą melodie. Od niej niczego już się nie dowie. 
Budził się już gdy w jego głowie zaszumiały jeszcze jej słowa " Trójka jest odpowiedzią". Otworzył oczy i na chwile przestał oddychać.
Dwie pary oczu wpatrywały się w niego z dziwnym wyrazem. Jedne były brązowe ciemniejsze niż jego a drugie intensywnie błękitne
-Witaj znowu słodki- Alex od razu poznał ten głos. To był Angelus
-Jeszcze żyje-chłopak nie krył zdziwienia
-A czemu miało by być inaczej?- Spike nie mógł go przestać dotykać i teraz bardzo delikatnie masował jego nogę. Co ku zdziwieniu Alexa nie przeszkadzało mu tak bardzo.
-Dwa groźne wampiry i jeden nie przytomny chłopak nie trzeba być geniuszem- spróbował się podnieść ale na to nie pozwolił Angel to on sam go posadził. A może to wy uderzyliście się w głowy... albo  w coś...
-Z nami  wszystko w porządku- zapewnił blondyn siadając teraz obok  i dotykając jego klatki piersiowej.To już miłe nie było i chłopak odsunął się by wpaść w ramiona Angelusa
-To mogę sobie iść?- Zapytał gdy już udało mu się wyjść i z tej pułapki
-Jeśli chcesz-Spike uśmiechnął się do niego a chłopakowi nagle przeszło przez myśl że gdy to robi wygląda wspaniale ale szybko doszedł do wniosku że to przez uderzenie
-A nie wolisz zostać?- Angel znów zwrócił na siebie jego uwagę.I gdy Alex tak na niego patrzył zxrozumiał czemu pisali o nim Demon O Anielskiej Twarzy
-Nie.. tata na pewno się martwi i byłem z Pogrmoczynią....- teraz już wstał chociaż trochę nie pewnie
-Mam nadzieje że nie dosłownie- Spike patrzył na niego uważnie tak bardzo że Alex na chwile przestał być czujny
-Nie ona nie ma odpowiednich członków- wypalił nagle i gdy tylko te słowa opuściły jego usta zapragnął nagle żeby jakiś portal do innego wymiaru otworzył się tuż pod jego stopami
-Ach tak- zainteresował się brunet- A jakie to członki cię interesują?- Blondyn znów był przy nim i przyglądał mu się intensywnie hipnotyzując spojrzeniem
-Głupie wampiry- założył ręce na piersi i zrobił obrażoną minę- Idę prawie świta
-Do zobaczenia jutro- i nagle poczuł usta obu mężczyzn na policzkach. Tego było już za wiele. Uciekł nie oglądając się za siebie.

Mętlik w głowie Alexa nie uspokajał się wcale mimo że krążył po mieście już od 3 godzin. Sen był tym jaki kiedyś maiła jego mama. To wiedział na pewno. I owszem oba wampiry były wyjątkowo przystojne ale to przecież demony i co na to wszystko powie jego tata....
Tak bardzo chciał wrócić do Anglii tam wszystko było takie proste a tu? Może powinien znaleźć sobie chłopaka. I zapomnieć o tej dziwnej nocy.
Na pewno musi zapomnieć. Ale najpierw  pójść spać. Tego nie robił od dłuższego czasu i może to wszystko było tylko halucynacją jego zmęczonego umysłu.
Wrócił więc do domu i  położył się. Zasnął od razu.

Angel i Spike byli bardzo zadowoleni z przebiegu wieczoru i każdy miał już swój plan na to jak zdobyć chłopaka. Tylko że coś było z tym nie tak. Perry był jednak inny. Grali nim przez kilka lat jemu to nie przeszkadzało. Ale Alex był w jakiś sposób inny chociaż żaden jeszcze nie odkrył w jaki sposób.

-Panno Edith musimy pomóc tatusiowi i mojemu Williamowi- Dru  wstała z posłania- Czeka nas wycieczka do Piekielnych Ust- uśmiechnęła się  do swojej lalki i już wiedziała co musi zrobić. Żeby tylko zdążyła na czas.