Rozdział 28

Angel wiedział że nie może panikować. Nie chciał wystraszyć Alex'a. Bo chłopiec już był mocno poddenerwowany.
Biegnąc na pomoc ukochanemu zastanawiał się co właściwie mogło się stać. Nie przyznałby tego przed nikim, ledwo robił to przed sobą ale Spike walczył lepiej od niego. Stawał się też równie silny a przecież dzieli ich ponad  100 lat. Dziękował Losowi że nie są wrogami. I że Will kocha go ponad własną egzystencje.

-Angel!- Alex zeskoczył z jego pleców i pobiegł do przodu. Wampir zapomniał że i chłopiec potrafił wspaniale walczyć. Gdyby to zależało od niego obaj nie wychodzili by z pokoju. Westchnął tylko i zrównał bieg z kochankiem.

Alex nie miał pojęcia co się tu dzieje. Spike nie pakował się aż w takie kłopoty, no i reakcja Angela też wcale mu się nie podobała. Wyglądało jakby starszy wampir bardzo się bał. Więc skoro on się boi...
I nagle zobaczył. Co się dzieje. Znał to. Wieczny Ogień. I czarownik. Potężny
-Angelus!- Zabrzmiał mężczyzna głośno
-Kort!- Wampir ukazał kły
-Mówiłem że cię znajdę- płomień wystrzelił w  górę a Spike uwięziony w środku zawył bezgłośnie. Alex wiedział że to tylko czar, że gdyby skupił się mocniej usłyszałby krzyk. Musiał coś zrobić. Czarownik nie zwracał na niego uwagi. Miał przynajmniej taką nadzieje. Nie spojrzał na Angel'a wiedział,  że będzie chciał go powstrzymać. Każe mu uciekać, ale przecież nie  mógł. Wampiry musiały w końcu zrozumieć że kocha ich tak samo jak oni kochają jego. I że już wybrał.
Był już bardzo gdy nagle został  powalony na ziemię.
-Proszę, proszę. Tego się nie spodziewałem. Człowiek. Miękniesz- i Alex poczuł ogromny ból głowy rozchodzący się falami po całym jego ciele. Zagryzł wargi by nie krzyczeć i starał się nie płakać
-Puść ich!- Angel zdawał sobie sprawę że Kort każe mu wybrać
-Obiecałem ci że cię znajdę i zranię. Tylko czyja strata zaboli mocniej?
-Puść ich i weź mnie. Błagam- wampir klęknął. Wiedział że nie zdoła ich obu uratować
-I Meri błagała ciebie- Tym razem Alex wrzasnął gdy poczuł że jego wnętrzności zaczęły płonąć
-Angel....- jęknął prosząco
-Spokojnie skarbie wszystko będzie dobrze- starał się go uspokoić- Will kochany- spojrzał na młodszego wampira. Zdołał tylko pokiwać głową . To jednak nikogo nie uspokoiło. Angel musiał coś zrobić. I to szybko.
-Kort zabij mnie,torturuj tylko zostaw ich w spokoju...
-Będą patrzeć jak umierasz. A później... to nie będzie cię obchodzić- i Spike i Alex zostali uwolnieni i chłopak mimo ogromnego bólu poczołgał się do wampira
-Pij- szepnął- ja nie mogę mu pomóc. Jestem za słaby
-Miłości- Spike wbił kły w  miękką szyję i Alex zamknął oczy. Wiedział że kochanek musi wziąć dużo by się uleczyć i nabrać sił. On chciał tylko zasnąć.

William napił się dość szybko. Bardzo chciał delektować się wspaniałym smakiem ale wiedział że jego Twórca cierpi. Nie robił tego dla przyjemności. Gdy w końcu udało mu się odzyskać siły. Ucałował zemdlonego ukochanego i skoczył czarownikowi do gardła. Angel cierpiał wystarczająco. Miał szczęście bo mężczyzna zapomniał o nich.
Wbił kły i poczuł przypływ mocy. Będzie musiał oczyścić krew. Wampiry i magia nie idą w parze. A on nie lubił jej szczególnie.
Mężczyzna za wszelką cenę starał się go zrzucić ale nie był w stanie nie jeśli chciał dalej trzymać Angel'a na wodzy.
Jeszcze tylko kilka kropel i w końcu serce czarownika przestało bić. Opadł na piasek i czar stracił moc.
-Will w porządku?- To były pierwsze słowa jakie wypowiedział starszy wampir
-Tak- podszedł do niego i pomógł mu wstać- Dasz radę iść?
-Tylko pomóż Alex'owi
-Zawsze- pocałował go jeszcze i podszedł do wciąż nieprzytomnego chłopca. Musieli się pospieszyć. Wypił za dużo. Znów narazili swojego człowieka.  Angel pochwycił jego spojrzenie i obaj zgodzili się że coś trzeba zrobić.

-Rupert!- Angel posilił się po drodze
-Co się na bogów....- i zobaczył swojego syna- Połóżcie go w salonie- warknął
-Nie było wyjścia- zaczął się tłumaczyć Spike
-Nie chcę was tu widzieć- nie spuszczał oczu z Alex'a- mieliście szansę. To jest moje dziecko
-Rupert...- Angel położył mu rękę na ramieniu
-Cofam zaproszenie- powiedział- A jeśli się do niego zbliżycie nie będzie miała dla mnie znaczenia krew- spojrzał w oczy swojego przodka- Alex jest moją rodziną. Dałeś mi go i nie pozwolę go sobie zabrać
-Dobrze- Angel przełknął ślinkę pochylił się i pocałował ukochanego. Spike chciał coś powiedzieć. Zacząć się kłócić ale silne ramiona kochanka i cichy szept powstrzymały go przed tym. Również ucałował chłopca. I obaj wyszli.
Giles podjął własną decyzje. Alex wraca do Anglii jak tylko będzie w stanie. Ma tam potężnych przyjaciół. Jest młody za młody na to by wiązać się z wampirami. Na tyle młody by w końcu zapomnieć a on nie był w stanie chronić go tu odpowiednio. Miał nadzieje że nie będzie musiał tego robić ale jednak intuicja podpowiadała mu dobrze. To nie są mężczyźni dla niego to potwory które może i nie umyślnie ale w końcu odbiorą mu syna. A tego by nie przeżył.